farklıyız

sadece dizi izleyerek bütün bir günü bilgisayar başında geçirme fikriyle barışamadığımdan 2 saat önce filan önemli önemsiz yapmayı ertelediğim ne kadar şey varsa tek tek yapmaya başladım. bi yandan da zuhal olcay dinliyorum, irem'in blogundan indirdiğim küçük bir öykü isimli albümünü. benim ışınlanacağım bi anım yok bu albümle ilgili, ama öylesine buram buram 90lar kokuyor ki anılara olmasa da o dönemin halet-i ruhiyesine ışınlanıyorum ben de. neden artık böyle derinlikli, yani metinselliği ağır basan albümler yapılmıyor türk popüler müziğinde blogk? zuhal olcay uç bi örnek gibi geliyor kulağa ama 90lardan bugüne kalmayı başarmış neredeyse 2 asırdır müzik piyasasında olan daha mainstream isimlerin o döneme ait albümleriyle şimdi yaptıkları şeyleri düşün. dinleyici kitlesi mi değişti yoksa suçu dinleyiciye atıp çakkıdı çakkıdı diye çiziktirmek daha mı kolay geliyor. cevap nedir bilmiyorum, ama kendi adıma bu anlamda daha doyurucu bi geçmişim olduğu için çok mutluyum. bi "adam" dinlemiş, bacak kadar boyla o şarkıyı etrafta söylemiş, ezginin günlüğü'nden popüler bi kanal sayesinde haberdar olabilmiş bi kuşağın günümüz kuşağına nazaran daha şanslı olduğu konusunda hemfikiriz değil mi? :)