çoğu zaman başımıza gelenleri, başkalarının davranışlarını, sözlerini, hatta bazen kendi davranışlarımızı, seçimlerimizi kendi beklentilerimize göre yorumladığımızı, gördüğümüzü düşünüyorum. hayatı da kolaylaştıran bir şey bu nihayetinde, belirli ölçülerde hepimiz yapıyoruz, yolda üstü başı pis birini bize doğru yürürken gördüğümüzde aramızdaki mesafeyi açıyoruz mesela, ya da karşıdan karşıya geçerken gelen taksi ise yaya geçidinde bile fazladan temkinli geçiyoruz karşıya. bunlar bariz örnekler, daha başkaları ve sosyal durumlarda daha yontucuları, insana insan kaybettiricileri de var, ilk izlenim gibi mesela. her neyse, çok kaderci bir insan olmasam da, bunlar gibi ama çok çok küçücük şeyleri farkettiğim zamanlarda küçük ve önemsiz bu senaryolarımızın hayatımız üzerinde olan etkisi, yani başımıza gelenler, eylemlerimiz, sözlerimiz, günlük rutinimiz üzerindeki bu kontrolümüz beni korkutuyor.