something great

yatağımda uzanmış kitap okuyorum, keyfime diyecek yok. bayadır böyle keyif çatamıyodum ölecem sevinçten. kitap okuyorum diye sevineceğim günler de mi gelecekti ey blog? gelmiş de fark etmemişiz iyi mi.
bi de dear euphoria dinliyorum, bu albümü 3. döndürtüşüm. çok oldu ben bu albümü dinleyip sindirip "bitireli" aslında. ne garip değil mi? böyle bikaç senedir ulaşabildiğimiz albüm, film, kitap sayısı arttığından büyük ihtimalle böyle bir şey oluştu. ben tek bir korsan cdyi cdmanimde haftalarca dinlediğimi bilirim. o albümleri tekrar dinlediğimde şimdiki gibi bir bitmemişlik, "bunu daha fazla dinleyeyim ben ne güzelmiş", "ya da yeterince ilgi göstermemişim ben buna" gibi bir şey hissetmiyorum. artık hep "oh bu ne güzel, ama dur daha bu var, bu da var dur bi".. tabi bu bollukta isteyen istediğine yönlendirmekte serbest ilgisini alakasını ama benim gibi her izlediğini bir daha izleyesi, kategorilere ayırıp üst üste izleyesi, her gittiği sergiye tekrar gidesi gelen, bir şeyi bitirmeden yasını tutmaya başlayan bir acayip bir insansanız gece gece hem okuduğunuz şeye hem dinlediğiniz şeye heyecanlanıp, "ben bunu tekrar okuyacağım, yeterli ilgiyi dikkati vermedim, tekrar dinleyeceğim daha sindirememişim" diye gelir bloglara böyle...boşver sen beni, benden hayır yok. ee senden naber?