sibylle baier

birinin yerine başkasını koymak ne kadar da kolay. sen yoksan, uzaktaysan yakındaki var. yaşı aynı, yüzü benzer... anlattıklarını saklıyorum aklımın köşelerine, yakındakilerden gönlüme göre olanını seçerken onlardan feyz alıyorum. tutturuyorum da biliyor musun? neredeyse sen! neredeyse.. artık aklıma bile gelmiyor. umarım senin için de bu kadar kolaydır. değilse de üzülme, zamanla kolaylaşır. 

etrafımda ne kadar kitap okumayan, müzik dinlemeyen, film izlemeyen insan varsa hepsi kronik olarak mutsuz. mutsuzluklarının sebebi bu demiyorum elbette ama, bazen bunlardan birini arada bir de olsa yapsalar belki bu kadar mutsuz olmazlar gibi geliyor.